Kuil

Olli is het oudste lid van ons collectief. Hij houdt niet van slapen op vreemde plekken en daarom is hij maar een keer in het Pompgemaal komen kijken, tijdens de opening. Hij heeft er geen nieuw werk gemaakt. Tijdens ons eerdere project, de tuintentoonstelling Verwerelden, was er wel werk van hem te zien, namelijk een paar kuilen. 

Olli graaft al sinds ik hem ken ovale ondiepe kuilen. Hij komt uit Roemenië, en daar zal hij ze gegraven hebben om in te liggen en misschien te slapen. Hij heeft dat waarschijnlijk van andere honden geleerd. De kuilen zijn koel als het warm is en houden bij kou de warmte vast. In Nederland heeft hij in twee huizen gewoond, allebei met een tuin, en in die tuinen had hij verschillende plekken waar hij kuilen maakte. Soms lag hij erin, maar de laatste jaren hield hij ze alleen bij. Het bijhouden van kuilen houdt in dat hij er dagelijks wat in groef, zodat ze niet overwoekerd raakten door gras en de vorm intact bleef. 

Omdat zijn achterbenen het niet meer goed doen kan hij niet meer graven. Hij loopt alleen nog kleine rondjes door de tuin. Het opschudden van zijn mand of kussen lukt soms wel. Omdat het in stand houden van de kuilen belangrijk voor hem was, iets wat zijn leven betekenis gaf, doe ik (Eva) het nu. Ik gebruik mijn handen en een harkje en ben er nog niet heel goed in, maar als ik blijf oefenen denk ik dat ik er vanzelf beter in zal worden.

Deze video is van 8 april 2017.