Gewoontes en een nieuwe vriendschap

Voor veel dieren (inclusief mensen) zijn gewoontes een belangrijke manier om betekenis te geven aan het leven. Tijdens de residentie hebben de honden een aantal nieuwe gewoontes ontwikkeld. Wiske ging bijvoorbeeld vaak naar het eenpersoonsbed achterin het Pompgemaal om de dekens op te schudden, daar even op te liggen en er weer vanaf te gaan. Als Eva en Doris kwamen, werd het een gewoonte dat de andere leden van het collectief op de bank sliepen. Maar de belangrijkste gewoonte ontstond met de vriendschap van Miemel en Doris. Miemel en Doris hadden elkaar voor de tijd in het Pompgemaal al eens ontmoet, maar tijdens de residentie ontstond een hechte vriendschap met veel spelen, rennen en knuffelen. Steeds als ze elkaar zagen begonnen ze er weer mee. Soms kregen ze even ruzie, maar dat ging altijd snel weer voorbij.

Het hondencollectief: Miemel, Doris en Wiske.